ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ

Τα σωματεία που υπογράφουμε αυτή την επιστολή, απευθυνόμαστε στο σύνολο των εργατικών σωματείων, των εκλεγμένων συνδικαλιστών, σε όλη την εργατική τάξη της Αθήνας, για να τους ενημερώσουμε για την άσχημη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Εργατικό Κέντρο σε μια περίοδο που οξύνεται η επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας και η εργατική τάξη πρέπει να οργανώσει τη δική της αντίσταση.

Εφτά μήνες από το τελευταίο Συνέδριο του ΕΚΑ, το Μάη του 2016, η κατάσταση στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας παραμένει εκφυλιστική. Η πλειοψηφία της διοίκησης, οι παρατάξεις της ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ/ ΛΑΕ/ Φωτόπουλος), της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, της ΝΕΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ (διάσπαση της ΔΑΚΕ) κρατούν το Εργατικό Κέντρο για λογαριασμό της κυβέρνησης και της εργοδοσίας σε αδράνεια, μακριά από τους αγώνες της εργατικής τάξης της Αθήνας σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η κυβέρνηση νομοθετεί συνεχώς υπέρ του κεφαλαίου και ετοιμάζεται να φέρει ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών νόμων με πυρήνα τους το χτύπημα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από δικαιώματα στις εργασιακές σχέσεις, τις ΣΣΕ, τα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, ετοιμάζεται να συμφωνήσει νέα μνημόνια διαρκείας.

Αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που συγκροτούν και την πλειοψηφία στο ΕΚΑ, από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης τους σε προεδρείο πήραν μέρος στο κοινωνικό διάλογο με το Υπ. Εργασίας για την προετοιμασία των νέων αντεργατικών μέτρων. Γύρισαν την πλάτη σε κρίσιμες πρωτοβουλίες που στήριξαν δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις της Αθήνας, για τις ΣΣΕ, το Ασφαλιστικό, την υγεία, την ανεργία. Συνεπείς στη στήριξη της στρατηγικής της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, την περίοδο που τα συνδικάτα οργάνωναν την πανεργατική απεργία στις 8 Δεκέμβρη με αιτήματα που ανταποκρίνονταν στις σύγχρονες ανάγκες τους, βρήκαν την ευκαιρία να μιλήσουν μαζί με τη ΓΣΕΕ για την «υγιή καπιταλιστική ανάπτυξη και τα αντινεοφιλελεύθερα μοντέλα». Επιδιώκουν να καλλιεργήσουν αυταπάτες στους εργαζόμενους ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαχείριση στον καπιταλισμό, ανάπτυξη που να ωφελεί και τους ίδιους και τους εκμεταλλευτές τους. Δουλεύουν για την εργοδοσία.

Την ίδια περίοδο δεν υπήρξε σχεδόν καμία παρέμβαση της πλειοψηφίας του ΕΚΑ στους χώρους δουλειάς υπέρ ενός κλάδου που αγωνίστηκε, ενός εργαζομένου που απολύθηκε ή διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του. Ορισμένα μόνο δελτία τύπου για τα προσχήματα.

ΕΑΚ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ αξιοποιώντας το συσχετισμό δύναμης, διευρύνουν τη νοθεία και τους μηχανισμούς χειραγώγησης με δεκάδες διπλοψηφίες και με σωματεία μαϊμούδες που δεν έχουν καμία υπόσταση, δεν παρεμβαίνουν για κανένα πρόβλημα σε χώρο δουλειάς.

Αυτές οι παρατάξεις έτρεξαν να συγκροτήσουν διορισμένη από τα δικαστήρια διοίκηση, υλοποιώντας μια απαράδεκτη απόφαση – παρέμβαση του δικαστηρίου στα εσωτερικά των συνδικάτων, για τον τρόπο με τον οποίο θα κάνουν τα συνέδρια τους και θα υπερασπίζονται τα καταστατικά τους. Με απόφαση δικαστηρίου, ύστερα από προσφυγή εργοδοτικού σωματείου, καθαιρέθηκε η εκλεγμένη διοίκηση από το τελευταίο Συνέδριο του ΕΚΑ. Το συγκεκριμένο σωματείο είχε αποκλειστεί από το συνέδριο γιατί δεν πιστοποιούσε τον τρόπο εκλογής τους. Αυτή η απόφαση που έχει γενικότερο χαρακτήρα, καθοδηγήθηκε από την κυβέρνηση και την εργοδοσία και στηρίχθηκε από την πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, αφού αποτελεί προπομπό των νέων ακόμα πιο αντιδραστικών αλλαγών στο συνδικαλιστικό νόμο.

Αμέσως μαζί με άλλα εργατικά σωματεία καταγγείλαμε στους εργαζόμενους της Αθήνας αυτές τις εξελίξεις και τους καλέσαμε να μην τις νομιμοποιήσουν αλλά να τις αντιπαλέψουν.

ΚΑΝΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ

ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ

 Όλα αυτές οι εξελίξεις δεν έχουν καμία σχέση με τις αγωνίες και τα βάσανα των εργαζομένων της Αθήνας. Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι το ΕΚΑ και οι παρατάξεις που συγκροτούν τη διοίκηση του υπηρετούν την πολιτική της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Κάθε τίμιος εργάτης πρέπει να διαχωριστεί από αυτούς.

Στις αρχαιρεσίες πολλών σωματείων αλλά και στο τελευταίο Συνέδριο του ΕΚΑ, πολλοί εργαζόμενοι στήριξαν την παράταξη της ΕΑΚ/ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ/ ΛΑΕ/ Φωτόπουλος) πιστεύοντας ότι είναι κάτι το διαφορετικό. Στηρίχθηκαν στις αυταπάτες που τους καλλιεργούσαν αυτές οι δυνάμεις αλλά και άλλες όπως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ότι έφτανε η κυβερνητική αλλαγή με το ΣΥΡΙΖΑ για να δουν οι εργαζόμενοι μια «άσπρη ημέρα». Γρήγορα διαψεύστηκαν. Στο ΕΚΑ, από το Συνέδριο μέχρι σήμερα, αποδείχτηκε ότι οι παρατάξεις ΕΑΚ, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ήταν σε συνεννόηση και συντονισμό για να κρατήσουν σφιχτά δεμένο στην αγκαλιά της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από κανέναν εργαζόμενο, από κανένα τίμιο συνδικαλιστή απ’ όποια πολιτική ή συνδικαλιστική αφετηρία προέρχεται. Κάθε εκλεγμένος αντιπρόσωπος που θα πάρει μέρος στο επόμενο συνέδριο του ΕΚΑ πρέπει να αναρωτηθεί και να αποφασίσει εάν θα επιτρέψει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Εάν θα επιτρέψει να έχουν το τιμόνι της διοίκησης του ΕΚΑ τα συνδικαλιστικά στελέχη που υπηρετούν την πολιτική της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Εάν θέλουν το ΕΚΑ να παραμείνει στήριγμα της εργοδοσίας στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, να παραμείνει μηχανισμός εξωραϊσμού της αντιλαϊκής πολιτικής.

Κριτήριο για κάθε εργαζόμενο, για κάθε συνδικαλιστή πρέπει να γίνουν τα αιτήματα εκείνα που πραγματικά διεκδικούν λύσεις προς όφελος των δικών του συμφερόντων, των δικών του αναγκών. Να μην αποδεχτεί να ζει με μισθούς ψίχουλα και κουτσουρεμένα δικαιώματα, να μην αποδεχτεί τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνουν κυβέρνηση, Ε.Ε. και επιχειρηματικοί όμιλοι.

Τους προηγούμενους μήνες, όταν η πλειοψηφία του ΕΚΑ πήγαινε από τις αίθουσες των δικαστηρίων στις αίθουσες των υπουργείων, δεκάδες σωματεία, αξιοποιώντας πρωτοβουλίες συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, πήραν απόφαση και κινητοποιήθηκαν για τις ΣΣΕ, οργανώθηκαν απεργίες, κλαδικές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας. Οργανώθηκαν αγώνες ενάντια στα δουλεμπορικά γραφεία, για το δικαίωμα στην Υγεία, για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων, για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Όλη αυτή η πολύμορφη δράση οργανώθηκε με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες, με συγκεντρώσεις στους χώρους και με δεκάδες γενικές συνελεύσεις.

Όλες αυτές οι εξελίξεις πρέπει να γίνουν κριτήριο για τη στάση των σωματείων και των συνδικαλιστών. Να συζητήσουμε στα ΔΣ, στις γενικές συνελεύσεις, στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους. Για το ποιο κίνημα μπορεί να βάλει εμπόδιο στα σχέδια του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Για το ποιος είναι ο ρόλος και η ευθύνη των συνδικάτων. Έχουμε ευθύνη να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Τα σωματεία: Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων στις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική στην Αττική, Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού Αττικής, Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Ένωση προσωπικού πρακτορείων- εφημερίδων Αθηνών, Σωματείο Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος στην Αττική, Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού στην Αττική, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, Συνδικάτο Εργαζομένων στο Φάρμακο και στα Καλλυντικά στην Αττική, Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία στην Αθήνα.